Daar ben je dan. Geboren in de nacht van 29 augustus, precies op de uitgerekende datum. We keken zó uit naar je komst, en stiekem hadden we je al wat eerder verwacht. Want wij waren er allang klaar voor, en jouw mama bleef maar opnieuw het hele riedeltje herhalen van poetsen en opruimen, ook al was het allemaal nog schoon en opgeruimd. Dat heet nesteldrang, en dat had alles te maken met jou. Want jij moest in een gespreid bedje komen. En toen, op die uitgerekende dag, besloot je dat het tijd was. Ik denk zomaar dat je een meisje van de klok bent.
Maar lieve Sophia, je hebt het jezelf én jouw mama niet heel makkelijk gemaakt. Want nog tijdens de bevalling besloot je om met je gezichtje niet naar achter, maar naar voren te willen kijken. En daarmee werd je een ‘sterrenkijkertje’. Dat klinkt heel aandoenlijk, en mocht je straks graag écht naar de sterren kijken dan is het dat ook. Maar om je weg naar de wereld te vinden was het niet een heel handige actie. Ik vraag me ook af wat het betekent: misschien kies je niet graag voor de makkelijkste weg, of misschien ga je graag uitdagingen aan. Hoe dan ook: jouw geboorte was een uitdaging, zowel voor jou als voor je mama. Maar jouw mama heeft die klus helemaal zelf geklaard, zonder pijnstilling en zonder ingreep. Samen met jou. Ik ben dan ook supertrots op mijn dochter én kleindochter.
Je bent ons 7e kleinkind, maar daar kom je spoedig wel achter. Thuis heerst rust voor jou; als eerste kindje heb je lekker het rijk alleen. In onze familie, met 8 ooms en tantes en binnenkort nummertje 8 aan neefjes en nichtjes, is het een ander verhaal. Je hebt 6 nichtjes, die met elkaar best erg hard kunnen gillen. Meestal herken je ze niet meteen, want ze gaan met enige regelmaat door het leven als prinses. Dan zie je vooral veel jurk, roze en kant. Je hoort ze al van verre aankomen, want ze lopen op klikkende hakken. Als jij wat groter bent mag jij je ook hullen in een roze wolk, dat leer je allemaal nog wel. Je hebt één neefje, en heel binnenkort komt daar een tweede neefje bij. Ze zijn allemaal gek met elkaar en nu al stapeldol op jou.
En ook wij – je opa en oma- zijn tot onze oren verliefd op jou. Je bent zó mooi, met je zachte babyhuidje en je donkere haartjes. En je bent heerlijk relaxed. Daar heb je eerlijk gezegd ook alle reden toe, want je boft enorm met jouw papa en mama. Die zullen jou je hele leven lang met al hun liefde en zorg omringen. Empathisch als ze zijn, naar alles en iedereen, maar natuurlijk vooral naar jou. En o ja, je hoeft niet na te denken over je veiligheid, want jouw papa zal als een tijger over je waken; want waken, daar is jouw papa op getraind.
Voor ons, als opa en oma, is dat een geruststellende gedachte. Maar ook wij zullen er altijd voor je zijn, zul je dat goed onthouden? De komende jaren gaan we één dag per week op je passen, tegelijk met nog een stuk of wat van je neefjes en nichtjes. Dan gaan we spelen, voorlezen, uitstapjes maken, kleuren, verven, kleien, verkleden, in de tuin in het speelhuisje restaurantje spelen of schommelen, en alles wat jij zelf er nog bij bedenkt. Kom er maar snel bij, lief klein poppetje.
Lieve Sophia, wat zijn we blij en dankbaar dat jij er bent. Ons 7e wondertje. We houden nu al zoveel van je. Welkom in ons gezin, welkom bij ons!
Zoveel liefs,
Je oma Anita