Het heeft veel voordelen om ZZP-er te zijn. Je bent eigen baas, bepaalt je eigen werktijden en hebt alles wat je doet (of niet doet) helemaal zelf in de hand en je hoeft nooit zenuwachtig te zijn voor beoordelings- of andere confronterende gesprekken met je baas. Dat is fijn.
Ik ben dan ook een erg tevreden ZZP-er. Ik werk graag thuis aan dat wat ik het liefste doe: schrijven. Ben dus hartstikke blij met mijn tekstbureau, mijn boeken en sinds een aantal jaren mijn blog. Behalve dan rond kerst. Dan zou ik willen dat ik ergens binnen een bedrijf werkte. Want met kerst is er het fenomeen kerstpakket. En ik heb altijd al een zwak voor kerstpakketten. Omdat een kerstpakket altijd een verrassing betekent. Als ZZP-er krijg je geen kerstpakket. Tenzij je het jezelf cadeau geeft, maar dat is echt wel Heel Erg Sneu.
Voor mij dus geen kerstpakket in de achttien jaar dat ik nu als zelfstandige mijn tekstbureau run. Maar de laatste vijf jaar word ook ik rond de kerst verrast. Want sinds die tijd schrijf ik ook artikelen voor De Mooi Bernheze Krant. En Heidi en Rian – de drijvende krachten achter deze krant – regelen voor al hun medewerkers én freelancers een kerstattentie. En ook nog een barbecue in de zomer. Of een etentje met de hele bubs. Kortom: bij Bernheze Media doe je voor honderd procent mee, ook als freelancer. En dat is voor mij als ZZP-er toch wel heel erg prettig.
Nu met die hele coronatoestand en de lockdown kon er uiteraard niets georganiseerd worden voor het team. Maar Heidi en Rian zouden Heidi en Rian niet zijn als ze er niet iets op bedachten. En zo lieten ze weten dat ze afgelopen vrijdagmiddag een rondje zouden maken langs alle medewerkers, mét een kerstattentie. Ik werd al heel erg blij van alleen dat vooruitzicht.
Kleindochter van 5 was hier toen de twee dames aan de voordeur stonden. Op gepaste afstand hield Heidi me een cadeautasje voor, bungelend aan een paraplu. Kleindochter mocht het er voor mij afhalen. De paraplu mocht ik houden. Even later pakte ik het tasje uit. Ik vond twee cadeaubonnen voor lokaal winkelen (hoera!) en een gedicht voor mij persoonlijk geschreven. Ook nog een usb-stick met foto’s erop van mijzelf, gemaakt door fotograaf Marcel van der Steen, en de plannen voor het tienjarig jubileumjaar volgend jaar. Een bijzondere geste was het mondkapje met logo van De Mooi Bernheze Krant: ik denk dat dit zomaar een uniek en historisch item kan worden als herinnering uit het ongewone jaar 2020. Tip voor de Nisseroise Kwis over dertig jaar: ‘Wat zat er als bijzonder voorwerp in het kerstpakket van 2020?’. Noteer die maar alvast.
Ik hoop ook het komende jaar weer mooie aansprekende artikelen en verhalen voor de Mooi Bernheze Krant te kunnen schrijven. Opnieuw op plekken komen waar ik anders nooit zou komen. Mensen ontmoeten die ik anders niet zou ontmoeten. Verhalen horen, luisteren naar alles wat mensen drijft, hun passie, hun werk, hun hobby, hun leven. Ik blijf me er graag voor inzetten om dat (her)kenbaar te maken voor een breed publiek. En die kerstattentie? Natuurlijk is die niet per se nodig; ook zonder zou ik graag mijn teksten voor DMBK schrijven. Maar het maakt me wel blij. Dat stukje waardering. Dus dankjewel voor dit mooie gebaar en op naar een bijzonder jubileumjaar! (Dat rijmt. Per ongeluk. Zo zie je maar: schrijven is gewoon ook vaak een toevalstreffer. Daar is werkelijk niks ingewikkelds aan). En voor de lezers van de Mooi Bernheze Krant: graag tot volgend jaar, dan staan we weer met mooie artikelen klaar (pfffff, en nou ophouden mens).