Monument Valley
Vanaf de Grand Canyon rijden we naar Page. Vlak voor Page ligt de Horseshoe Bend: de Colorado rivier loopt hier in de diepte als een hoefijzer om een grote rots, heel indrukwekkend om te zien. Dit is ook weer een erg gevaarlijke plek: geen afrastering en veel aantrekkelijke fotoplekken aan de rand van de afgrond. Ik hou mijn hart vast, het is gewoon heel eng wat ik hier mensen weer zie doen. Vanuit Page rijden we een stukje naar Lake Powell en Glen Canyon. Daarna vervolgen we onze route naar Monument Valley. Opnieuw een gebied dat zó fascinerend mooi is, niet te bevatten. Het is stenig woestijngebied, met hier en daar ineens een of meerdere heel hoge rode rotsen. Heel onwerkelijk en bizar hoe zo’n landschap kan ontstaan. In Monument Valley is één heel bekende plek, het zogenaamde Turning Point uit de film Forest Gump. Man en ik hebben speciaal voor deze reis die film vlak voor vertrek nog gekeken. En nu moesten we dus op zoek naar die specifieke plek op de ene weg door het gebied. Het is een heel herkenbaar stukje, want je ziet die beroemde rotsen op de achtergrond. We rijden naar een plaatsje dat Mexican Hat heet, en ik denk dus ook steeds dat die rotsen uit die filmscène Mexican Hat heten. Ik verwacht die rotsen dus vóór ons te zien. Man let op de kilometerpaaltjes en meldt ineens dat we er zo ongeveer moeten zijn. Maar we zien die rotsen nog helemaal niet! Dat kan dus niet kloppen. “Misschien is het wel achter ons?” zegt Man ineens. Ik schiet in de lach, want dat is wel het meest absurde dat ik me kan voorstellen. Mexican Hat ligt immers vóór ons. We besluiten te stoppen, er staan wat mensen op en langs de weg. En dan kijken we om. En zien we ze. DE rotsen. Gewoon al héél lang achter ons. Wat een onnozelheid. En nu moeten we nog de foto maken. Daarvoor moeten we midden op de weg gaan staan, en het is niet zo dat er helemaal geen auto’s komen. Bovendien zijn er ook nog andere mensen met hetzelfde doel. En iedereen wil die lege achtergrond. We staan best een tijd op en langs die weg. Maar dat is niet erg, want hee, we zijn wél in Monument Valley!
Do: Forest Gump kijken voordat je gaat.
Don’t: vergeten achterom te kijken op weg naar het Turning Point.
Arches
Arches is het gebied met de wereldberoemde bogen en rode rotsen. In dit gebied kun je verschillende mooie wandelingen maken. Wij maken de wandeling naar de beroemde Delicate Arch. Het is een zware en uitputtende klim naar boven in de brandende hitte. We doen er een paar uur over om heen en terug te komen, maar wat is dit de moeite waard. Arches betovert je, de contouren van de rotsen en de prachtige rode kleur van het gesteente doen me hier steeds weer stilstaan van bewondering. Als er al sprookjes bestaan, is Arches er absoluut één van.
Do: wandelen in dit gebied.
Don’t: denken dat zes kilometer bergop en bergaf in woestijngebied hetzelfde is als zes kilometer wandelen in de Maashorst.
Bryce Canyon
Ik heb tijdens deze reis al veel prachtige en overweldigende natuur gezien, maar Bryce Canyon mag wat mij betreft echt met stip in de top drie. Bryce Canyon bestaat uit hoge, grillige rotsen die op torens lijken. Die rotsen worden Hoodoos genoemd. Die hoodoos zijn prachtig van kleur: aan de bovenkant wit tot beige en verder naar beneden waaieren de kleuren uit van oranje tot rood. In één woord geweldig. Bryce Canyon moet je dan ook echt beleven als je die kans ooit in je leven krijgt. Man en ik maken de wandeling door het ravijn, helemaal naar beneden, waar het pad de droge bodem van de kloof volgt. Het is zó bijzonder en zo overweldigend om tussen die hoge rotsen door te lopen, eromheen, ertussendoor, eronder door. Alsof we in een niet-bestaande wondere wereld zijn beland. Het voelt zo onwerkelijk dat ik bijna zou zweren dat ik gemetamorfoosd ben in Alice in Wonderland. Het beneemt me gewoon de adem en ik weet niet hoe ik dit gebied méér in me op kan nemen dan ik al doe. Ik wil het zo graag onthouden, wil het opslaan en terughalen als ik straks weer thuis ben. We leggen alles vast op foto’s en film, maar dat laat niet zien hoe overweldigend het in het echt is. We overnachten op tien minuten afstand van het park, en besluiten ’s avonds terug te rijden voor de zonsondergang op de rotsen. Ook weer zó mooi! Later op de avond, als het donker is, rijden we opnieuw terug, nu om de sterrenhemel te zien. Het is stikdonker in het gebied, en heel stil. We zetten de auto bij een uitzichtpunt en staren naar de sterren. Het is volle maan, dus zien we de sterren niet zo goed, maar het zijn er allemachtig veel. Rotsen en ravijnen zien er in het donker trouwens héél anders uit dan overdag. Ik vind het niet heel erg om gewoon in de auto te blijven zitten.
Do: de wandeling over de bodem van het ravijn maken.
Don’t: in het donker een viewpoint bekijken.
Zion
Zion National Park is een gebied met mooie uitzichten over rotsen, rivier en bomen. Het is een groen gebied waar je mooie wandelingen kunt maken. Man en ik rijden ’s ochtends rond 10 uur het park in, en sluiten dan al aan in de file bij de toegang naar het park. In Zion kun je niet met je eigen auto rijden, je moet je auto parkeren en dan kun je met shuttlebussen het gebied in. Maar ja. Wat als alle parkeerplekken bezet zijn? Als het zo druk is dat je gewoon NERGENS je auto kwijt kunt? Man en ik verbazen ons alweer over de drukte in sommige parken, vooral als het om kleinere specifieke toeristische gedeeltes van een park gaat. In dit geval zit er voor ons niks anders op dan het park weer uit te rijden, naar ons hotel. Gelukkig hebben we een hotel op een half uur rijden van het park, en we besluiten later op de middag terug te gaan. Om half 6 rijden we opnieuw het park in, en nu is het er beduidend rustiger. We nemen de shuttlebus en maken een mooie wandeling langs de rivier naar een waterval. Helemaal heppiedepeppie en tevreden met onszelf rijden we rond 8 uur het park weer uit. Wat zijn wij toch slim.
Do: ofwel ’s ochtends heel vroeg ofwel vroeg op de avond het park bezoeken.
Don’t: overdag filewandelen en hutjemutje in de lussen van de shuttlebus hangen.
Coming up soon: Roadtrip USA part 6 ?
Zo leuk om te lezen.
Heerlijk!
Lieve groeten!