Wij zijn verdeeld binnen ons gezin over een best wel cruciaal onderwerp. We verschillen namelijk van mening over de boven- of onderkant van crackers met pitten, en aan welke kant je die dan moet beleggen. Persoonlijk gebruik ik altijd boter. En als je boter gebruikt dan is het best wel raar om die over de pittenkant uit te smeren. Mijn boter gaat dus over de gladde kant. En omdat het niet logisch is om het beleg dan aan de ándere kant te doen, gaat het beleg bij mij dus ook aan diezelfde kant. Ik heb er nog nooit over nagedacht dat het ook anders kon of moest. Mijn ene Dochter doet het ook altijd zo, dus voor ons de normaalste zaak van de wereld. Tot Zoon ons bezig ziet. En zijn wenkbrauwen héél hoog de lucht inschieten. “Huh? Wat doen jullie nou?? Waarom beleggen jullie je cracker aan de ónderkant??” Dochter en ik kijken elkaar schaapachtig en enigszins verontrust aan. Wat zien wij hier over het hoofd? Zoon helpt ons snel uit de droom. “Die pittenkant is de bovenkant, dus daarop leg je het beleg.” O. Dat moet even tot ons doordringen. Beduusd staren we naar onze ondersteboven-en-op-de-kop belegde foute cracker. Maar die psychische gesteldheid duurt niet lang, want binnen enkele seconden slaat onze verbazing om naar verontwaardiging. “De pittenkant is toch juist gewoon de ónderkant!” roepen we tweestemmig. “Je gaat toch geen beleg smeren op pitten??” Zoon is echter niet voor één gat te vangen en zijn reactie komt dan ook snel: “Als je de gladde kant besmeert en de pitten dus onderop hebt zitten, dan vallen alle pitten eraf!” Hm. Bij ons blijven de pitten gewoon zitten. En voor ons blijft gelden dat de gladde kant de kant is om te beleggen. Het wordt zowaar een heel ding. De bodem voor een welles/nietes/goed/fout-discussie is gelegd. Ons gezin is al snel verworden tot twee kampen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Om neutrale meningen te horen wordt de kwestie zelfs op Facebook gepost. De reacties zijn ook daar tweeledig. Waarbij ik wel moet opmerken dat er meer stemmen opgaan voor de pittenkant als ‘belegkant’ dan de gladde onderkant. Ik weet het intussen niet meer. Ik word al paranoïde als ik alleen al een cracker zié. Maar omdat ik graag opensta voor andere meningen, smeer ik de boter gehoorzaam uit tussen de pitten van de cracker. En dat voelt zó verkeerd, dat het lijkt alsof ik ondersteboven in mijn eigen vel zit. Zoon gebruikt die uitdrukking weleens als hij zich niet echt lekker voelt. Ik snap nu wat hij bedoelt. En omdat ik me graag goed wil voelen, blijf ik mijn crackers besmeren op de gladde kant. Intussen vraag ik me nog iets af. Want er zijn ook beschuiten met pitten. Die zitten rondom de beschuit aan de zijkanten. Als ik volgende keer zo’n beschuit smeer, moet dan de boter aan de zijkant?? Wie het weet mag het zeggen. En dan hoor ik ook meteen héél graag van jullie, beste lezers, aan welke kant jullie je cracker beleggen?