Daar ben je dan. Ons derde kleinkind; het tweede dochtertje van onze oudste zoon. We zijn nu de trotse opa en oma van drie kleindochters: drie prachtige kleine meisjes met elk een eigen karakter en een eigen identiteit. Die identiteit, die leer je als opa en oma langzaamaan kennen. Daar groei je als het ware in. Toen jouw zus geboren werd, werden wij voor de eerste keer opa en oma. Niemand vertelt je hoe je dat moet doen, oma zijn. Maar hee, gelukkig hoef je dat ook helemaal niet te leren, het gaat helemaal vanzelf. Het enige wat je hoeft te doen, is je kleinkind leren kennen.
Toen ik zelf kinderen kreeg, – ja, jouw papa was mijn eerste kind, gek hè, maar jouw papa is ooit net zo klein geweest als jij nu, echt waar- hoefde ik ze niet te leren kennen, ik wist eigenlijk meteen al wel wat voor vlees ik in de kuip had. Ieder huiltje, ieder lachje, ieder geluidje kon ik thuisbrengen. Dat heb je als je mama bent. Met oma’s is dat een beetje anders, lieve Fenne. Dat komt omdat je als oma je kleinkind niet iedere minuut om je heen hebt. In de momenten dat je je kleinkind in je armen hebt of op de dagen dat je op je kleinkind past, leer je dat kleine mensje pas echt kennen. Dat gaat stap voor stap. Jouw grote zus ken ik inmiddels heel goed. Ik weet hoe ze denkt, hoe ze reageert, wat ze fijn vindt en wat niet en hoe ik het beste met haar kan omgaan. Bij jou ga ik dat allemaal nog ontdekken. Dat gaan we samen doen, jij en ik. En al ben je nu pas enkele dagen oud: we zijn er al mee begonnen. Je luistert naar mijn stem, doet voorzichtig je oogjes open en slaapt dan tevreden in mijn armen.
Weet lieve Fenne, dat je een bofferd bent met jouw papa en mama. Zij zorgen zo goed voor je en geven je zoveel liefde, tijd en aandacht. En dan is er natuurlijk nog je lieve, zorgzame grote zus. Die zal daar ook heel goed bij helpen, weet ik nu al zeker. Die kan het eigenlijk trouwens al best alleen, voor jou zorgen. Ze kan ook heel goed voor haar poppen zorgen, en ach, dan kun je toch ook voor een baby zorgen, want als je bijna drie bent maken een baby en een pop nou ook weer niet zo heel veel verschil.
Als je je zus achterna gaat, hoeven je papa en mama over twee jaar eigenlijk al niks meer te doen, want dan doe je gewoon alles lekker zelf. Ik weet niet of dat héél fijn is voor je papa en mama, maar voor jouzelf is dat vast wel een leuk vooruitzicht. Jij en je zus samen op een missie, hoe fijn is dat. Ik denk trouwens ook dat je grote zus je heel veel gaat leren, en jij leert dat dan allemaal weer aan mij: wat zal ik een wijze oma worden met jullie om me heen.
Lieve Fenne, ik ben zó benieuwd naar jouw karaktertje. Wat zul je straks graag doen met je opa en oma? Kleuren, verven, kleien en knutselen? Of boekjes lezen, dansen, samen muziek maken en liedjes zingen? Wat het ook wordt, we gaan ervan genieten. Jij, je opa en ik. We gaan heel goed voor je zorgen en gaan je heel veel liefde geven. Maar we gaan je vooral heel veel tijd geven. Want dat is het mooiste wat je als opa en oma te geven hebt, lief poppetje: tijd.
Ik wens je een mooie en veilige toekomst toe, een toekomst waarin wij heel graag willen meekijken hoe jij opgroeit. Maar blijf voor nu nog maar gewoon even dat kleine bundeltje dat ik zo graag in mijn armen houd. Jij bent dat lieve kleine meisje dat nu al ons hart gestolen heeft. En ook al ben je ons derde kleinkind: jij bent uniek. Want jij bent Fenne, en daarvan hebben we er maar één. Welkom bij ons, klein mooi meisje.
Zoveel liefs,
je oma