Trouwlustige kinderen

Oudste Zoon, Schoondochter en hun twee kindjes vierden onlangs vakantie op La Palma, een van de Canarische eilanden. Dat was spannend, vooral voor oudste Kleindochter van ruim drie jaar oud, en het was ook spannend voor Schoondochter. Want nog nooit gevlogen met de kindjes, en dus maar  afwachten hoe dat zou gaan.

Maar gelukkig ging het helemaal top. Oudste Kleindochter wilde regelmatig even videobellen met ons, om te vertellen wat ze allemaal had gedaan. Zo ook die avond. Nietsvermoedend nemen Man en ik het gesprek aan, en meteen tettert het enthousiaste stemmetje van Kleindochter in onze oren: “Papa en mama zijn getrouwd!!”

Huh???

Man en ik kijken elkaar aan. Getrouwd? Zomaar uit het niets? Zonder familie en vrienden erbij? We kunnen het niet geloven, dat is zó niks voor Zoon en Schoondochter. Maar voordat het bericht een eigen leven gaat leiden, horen we Zoon en Schoondochter op de achtergrond lachen: “Nee, papa en mama gáán trouwen!” Kijk, dat verandert de zaak.

Het huwelijksaanzoek van Zoon zat er eigenlijk al een tijdje aan te komen. Schoondochter zinspeelde toch wel minstens al zo’n tien jaar op dat aanzoek, en de hele familie deed er vrolijk aan mee; we verwachtten bij elke bijzondere gelegenheid wel een aanzoek. En dan komt het toch zomaar ineens, als je het helemaal niet verwacht. Daar, op een mooie zonnige berg op La Palma, ging Zoon voor Schoondochter op de knieën en vroeg haar ten huwelijk. En dus hebben we volgend jaar niet één, maar twéé bruiloften in het verschiet. Dat tikt lekker aan.

Schoondochter komt al heel lang bij ons, Zoon en zij waren nog jong toen ze verkering kregen. Zoon woonde nog gewoon thuis, en Schoondochter was vaak van de partij. Ze draaide gewoon mee in ons gezin: lag in ons bad, hielp mee met het bouwen van de volière, verfde samen met onze kids het tuinhuis, lag te zonnen in de tuin, keek televisie en zat mee aan tafel. Ze groeide met onze eigen kinderen op tot volwassen vrouw. Ze is één van ons en dat is tot op de dag van vandaag zo gebleven. We zijn heel blij met Schoondochter en de natuurlijke manier waarop ze binnen ons gezin past.

Zoon en Schoondochter hadden nog maar net verkering toen Schoondochter het al heel druk had over trouwen, en dan met name over DE JURK. Dat kwam door Sissi. Schoondochter was helemaal verslingerd aan die films, ze keek alle Sissi-films steeds weer opnieuw. Iedere Kerst. Het ging bij Schoondochter niet zozeer om het verhaal, het ging vooral om die jurk. Want zo’n jurk, dat wilde Schoondochter ook. Die Sissi-jurk was haar grote droom.

Ik ben zó blij dat Schoondochter die droom nu kan verwezenlijken. Dat ze ergens in het volgend jaar als een stralende bruid in een betoverende jurk het jawoord mag uitspreken. Samen met onze Zoon en hun twee kindjes. Wat zal ze mooi zijn, onze Schoondochter in haar jurk, met haar stralende lach erboven. En met onze twee Kleindochters als bruidsmeisjes aan haar zijde. Dat wordt beslist weer flink wat traantjes wegpinken. Ik word gewoon een sentimenteel oud mens. 🙂