Man en ik willen een rondje Knooppunten fietsen. Om te beginnen neem ik bij Bernheze Media een (gratis!) Knooppuntenkaart mee, en sla thuis aan het puzzelen om een mooie route uit te stippelen.
Die kaart is daar erg geschikt voor, want ook alle bezienswaardigheden en eet- en drinkgelegenheden staan erop. Dat is erg handig. Want onze bedoeling is om tijdens onze tocht drie keer een terrasje aan te doen: in de ochtend voor cappuccino met iets lekkers, daarna ergens voor de lunch, en tot slot ergens voor ijs. We plannen een mooie route van in totaal zo’n 60 kilometer, wat heel goed te doen is met onze e-bikes. Ik wil eigenlijk de volgorde van de knooppunten gewoon ouderwets op een papiertje schrijven, maar Man haalt me over de Knooppuntenapp te downloaden. Vooruit dan maar. Ik zet de route erin (easypeasy) en yes, we kunnen!
De telefoon met de app staat in de standaard op mijn stuur. De vriendelijke mevrouw in de app vertelt ons naar welk knooppunt we moeten, en op het routekaartje zie ik een pijltje op de plek waar we zijn. Maar anders dan in een gewone navigatie-app, meldt de mevrouw gelukkig niet of we linksaf, rechtsaf of rechtdoor moeten: er wordt van ons verwacht dat we wel gewoon zelf de knooppuntbordjes in de gaten houden. Dat is fijn, want ik doe graag zelf ook nog wat. Maar ondertussen houdt ze ons wel in de gaten. Want onze eerste stop is bij ’t Venster in Vinkel. En zodra we dat kleine stukje afwijken van de route, vraagt ze alert: “Klopt de route nog?” “Ja hoor,” antwoord ik opgewekt. Maar luisteren kan de mevrouw niet zo goed. Ze herhaalt nog drie keer of de route nog wel klopt, ze maakt zich echt zorgen geloof ik.
Bij ’t Venster bestellen we een cappuccino en een Osse Bol van de bakkers Lamers. Eéntje ja, om samen te delen. Want zo verstandig zijn wij gewoon. We vragen er een mes bij, in het kader van ‘wij zullen onze dikke buik wel houwen, maar dat ligt vooral niét aan ons’. Die halve bol is godsgruwelijk lekker, en goedgemutst stappen we weer op onze fietsen.
Als we weer op de route zijn, zegt onze begeleidende mevrouw zomaar uit zichzelf “Je bent er weer!” Hoe bijzonder, dat ze dat opmerkt. We fietsen dwars door de polder naar Lith. Op het idee gebracht door die Knooppuntenkaart, zeilen we de dijk op naar ’t Lithse Bakkertje. Ik snap niet waarom ik niet eerder wist van dit bijzonder mooie plekje aan de Maas. Wat een mooi terras, wat een lekkere verse producten, wat een lieve eigenaresse. De puurheid en ambacht straalt er vanaf. Ik geniet van een stevige snee vloerbrood met huisgemaakte eiersalade, en Man peuzelt van een soepje met een van-alles-wat-broodplankje. We zijn het er allebei over eens: hier willen we vaker naartoe.
We fietsen verder over de dijk, en buigen dan af richting Herperduin. Fietsen door die bossen is een waar feestje, en uiteindelijk zetten we koers naar Heesch. Want we hebben softijs gepland bij ’t Supertje of ’t Pleintje, twee snackbarren naast elkaar die allebei toevallig het allerlekkerste softijs hebben. ’t Supertje blijkt gesloten vanwege vakantie, en dus eten we ijs met caramel en slagroom bij ’t Pleintje. Dik tevreden (letterlijk) trappen we het laatste stuk terug naar huis.
Ik ben erg in mijn nopjes met de Knooppunten-app, en met de vriendelijke mevrouw die erbij hoort. Gelukkig is ze ook erg tactvol. Ze zou best een opmerking kunnen maken over dat ijs en die slagroom, dat we morgen maar moeten gaan sporten of zo, maar ze houdt integer haar mond. En dat kan ik erg waarderen. Ik ben fan. Volgende keer weer Knooppunten-fietsen met de app. Met dank ook aan die Knooppuntenkaart, want er zijn nog heel veel leuke, lekkere adresjes te ontdekken, heb ik allang achterop die kaart gezien. Hieperdepiep!