Hè hè, eindelijk. Alle boeren hebben hun keuze gemaakt. Er was weer wat reuring en ik heb me alweer een aantal keren hogelijk verbaasd.
Ach ach ach onze Marnix, om maar meteen met het hete hangijzer te beginnen. Ik dacht dus echt dat hij het licht had gezien, of in ieder geval dat hij zou zien hoe stápelverliefd Bertine op hem is. Dat ziet zelfs een blinde koe. Het lijkt me voor Marnix best een prettige gedachte dat er iemand zo verliefd op hem is dat die bereid is haar intrek te nemen in die boerderij met die keuken, die woonkamer, die stacaravan en die gierton annex Hottub. Ik bedoel, persoonlijk vind ik dat nogal wat dingetjes. Bertine is een lieve, leuke en slimme meid die dat allemaal voor haar Marnix over heeft. Maar Marnix ziet het niet, of doet er niks mee, of doet juist het tegenovergestelde van wat hij denkt, geen idee. In ieder geval kiest hij niet voor verliefde Bertine, maar voor nuchtere Janneke. Die is best verbaasd (net als ik), want eigenlijk wil die maar één ding: zo snel mogelijk wegwezen daar. Wat ik natuurlijk heel goed snap. Bertine neemt met een verdrietige knuffel afscheid en we zien hoe Marnix en Janneke ongemakkelijk bij elkaar zitten. Op citytrip wordt het er niet veel beter op. Ik heb nog nooit iemand zó triest vanuit een vogelkijkhut naar buiten zien staren als Marnix. En we horen hem twijfelen. De vonk is er niet, en als we de preview van volgende week zien dan kan ik nu alvast voorspellen dat die vonk er ook niet komt. Marnix heeft Bertine laten gaan en zit nu met de gebakken peren. Want Janneke gaat ‘m niet worden, wat ik je brom. Marnix terug bij af, is mijn voorspelling. Maar eigenlijk wist ik dat al vanaf aflevering 1, vraag me niet waarom. O ja, nog een tip voor alle verliefde mannen in den lande die voor het eerst langsgaan bij hun nieuwe vlam: breng geen rookworst voor haar mee. Echt. Gewoon NIET DOEN. Punt.
Wie ook heel erg struggelt met zichzelf is Michelle. Ze had het al zo moeilijk met haar keuze tussen Ruud en Maarten, en nu zit ze nog steeds met zichzelf in de knoop. Ik denk dat ze wel vlinders voelt voor Maarten, maar echt overtuigd is het allemaal nog niet, vooral omdat alles uiteraard wel ‘op zijn Michelles’ moet. Met de citytrip is ze ziek, keelontsteking, koorts en overgeven, zoals gewoonlijk na een periode van stress, legt ze uit. Ik heb nog hoop dat ze op zichzelf een healingsessie gaat toepassen, zodat het toch nog een leuke uitstap wordt, maar helaas, ik denk dat ze niet op die gedachte komt. Jammer jammer. Maarten doet ondertussen zijn stinkende best haar te vertroetelen, maar het valt allemaal net verkeerd. Zijn suggesties van een lekker warm bad of een sauna worden niet echt gewaardeerd, en hij moet ook maar liever niet over haar been aaien want dat is niét prettig als je koorts hebt. Even later mag dat wél, het is bij Michelle een beetje hoe de wind waait geloof ik. Maarten lijkt me wel het type die behoorlijk ver kan meegaan in haar wensen, maar of dat voor Michelle uiteindelijk zal werken durf ik niet te voorspellen. Onze Mies blijft toch een eigenzinnig tiepje met nogal wat nootjes op haar zang. Als ze nu maar eens ophoudt met piekeren; ik denk dat ze het beste in een warm bad kan gaan liggen met héél veel stenen erin. En dan de boel maar eens goed reinigen en gewoon genieten van die aardige vent met die zus die zich afvraagt wat er nou in godsnaam leuk is aan haar broer. Van je zus moet je het hebben. Hoe dan ook: ik kijk uit naar het vervolg van de citytrip.
En dan Jaap. Die kiest uiteindelijk voor Marian. Volgens mij wel een goeie keuze, omdat Marian echt stapelverliefd op hem is. En (jaaa Marnix, lees gerust even mee) dat is mooi meegenomen, dan is de eerste hobbel toch alvast genomen. De spraak van Jaap blijft wel een beetje een dingetje. Als hij zegt dat er een vlieg zit en je verstaat dan dat ie verliefd op je is, dan is dat best een beetje pijnlijk. Ook het impertinente vragenvuur van de dochters van Marian is best een beetje pijnlijk. Jaap komt aanzetten met een gigantische bos rozen, rode voor de dochters en witte voor Marian. Er zal wel een filosofie achter zitten, maar zelf dacht ik altijd dat rode rozen toch vooral symbool stonden voor de liefde. Het zal aan mij liggen. Ik had trouwens voor de dochters gewoon mijn eigen bloemen meegenomen, wat is er mis met de eigen gekweekte bouvardia’s? Ik vertrouw die bouvardia’s nu al gelijk niet meer, zouden die gewoon niet zo lang mooi blijven? Het geeft toch te denken. Maar goed, de citytrip ziet er vooralsnog heel gezellig en cosy uit daar in het hoge Noorden en ik geef Jaap en Marian dan ook een goeie kans.
Wim is intussen met Marit in Italië, nadat hij kennis heeft gemaakt met haar vriendinnen en haar studentenwoning. Wim vindt het allemaal prima, ook de reizen die Marit al allemaal heeft gemaakt en ook echt wel het panorama vanaf die berg in Italië, maar ja, het uitzicht vanuit zijn eigen polder is ook gewoon best mooi, daar hoef je heus niet helemaal voor naar die laars. Dat wordt trouwens nog wel een aandachtspuntje, die vakanties. Marit is nog lang niet uitgereisd, en het is maar de vraag of Wim kans ziet haar regelmatig te vergezellen op haar ontdekkingstochten. Dat moet dan maar net lukken tussen het planten, bewateren en oogsten van de aardappels door. Maar het is in ieder geval leuk tussen die twee, dus dat biedt perspectief.
Gossiegossie, onze Steffi. DRIE weken! Zolang duurde het voordat ze haar Roel weer zag. Die haastte zich vanuit het vliegtuig uit Peru linea recta met de taxi naar Boekel. Steffi is zo verliefd dat ze Roel bijna niet durft aan te kijken, en dat vind ik nou echt zó aandoenlijk. Ik vind trouwens alles aan Steffi aandoenlijk, gewoon ook omdat ze zo echt en oprecht is. Steffi en Roel gaan gezellig naar Zwitserland, waar ze denken lekker aan het bier te kunnen, maar dat valt tegen want er wachten verplichte bubbels. Maar Steffi heeft alvast stiekem op de menukaart van het restaurant gekeken en gezien dat ze gelukkig ook bier hebben, dus wordt de prosecco dapper weggeslikt. Straks de mond maar flink spoelen in dat restaurant. Steffi weet nu ook ineens waar al die liedjes over gaan die ze eerder nooit snapte. Had ik al gezegd hoe aandoenlijk? Ik zie over een jaartje of wat wel wat mini-krullenkopjes daar op dat erf in Boekel rondhuppelen. Maar voorlopig eerst maar eens de citytrips van volgende week. Ben benieuwd.