Kinderdag (1)

Afgelopen zaterdag was onze Kinderdag. Eén keer per jaar prikken we een datum, en dan kan het Grote Geheime Organiseren voor Man en mij beginnen. Want Kinderdag moet vooral een speciale dag worden voor onze kinderen en schoonkinderen. Meestal plannen we twee activiteiten op deze dag. Maar dit keer blijkt Kinderdag – ondanks onze zorgvuldige voorbereiding- heel anders uit te pakken dan verwacht. Het wordt zowaar een soort kinderWEEKEND. Voor de eerste geheime activiteit moeten we om 12.30 van huis vertrekken naar Utrecht. En dat wordt deze zaterdag best een dingetje. Want: ijzel en ander aangevroren ongemak, code rood, afgesloten snelwegen en het dringende advies vooral niét de weg op te gaan. Gelukkig kunnen we onze activiteit verplaatsen naar de volgende dag, zondag 17.30 uur. Dat betekent voor sommige gezinsleden schema’s omgooien, maar we krijgen het voor elkaar: iedereen kan er zondag bij zijn. De zaterdagmiddag vullen we in met een enorme hoeveelheid huisgemaakte hamburgers en het bordspel Het Dorp (je doet er drie dagen over om het spel te snappen, maar dan heb je ook wat. Aanrader voor wie van uitdagende spellen en tactiek houdt). Later op de middag staat onze tweede activiteit gepland: schaatsen op de Noordkade in Veghel. Dat lukt gelukkig wél. Dus hup de ijzers onder en zwieren maar. Eenmaal weer thuis komen de pizzarette’s op tafel. Daar horen heel veel schaaltjes, kommetjes en bordjes bij. Dat geeft een hoop afwas. En juist dan kiest de vaatwasser zijn moment om er de brui aan te geven. Dat doet ie om de zoveel tijd. Dan doet ie het drie dagen niet. Dat neem ik ‘m niet eens kwalijk, want hij is ruim 25 jaar oud. Dan mag ie best af en toe drie dagen even geen zin hebben, ik snap dat helemaal. Maar dit keer kiest hij wel een heel ongelukkig moment. Er is veel, heel veel afwas. Maar gelukkig ook veel mensen. Na afwas en opruimen buiken we lekker uit op de bank en zetten wat eigen filmpjes op, die ons altijd weer de slappe lach bezorgen. ’s Nachts ligt het huis vol matrassen, dekbedden en grote kinderen. Kleindochter slaapt in haar campingbedje bij ons op de slaapkamer, maar rond 04.00 uur houdt ze het voor gezien. Nee, slapen is helemaal niet de bedoeling. Bij opa en oma in bed wél, maar vooral niet liggen. Gewoon zitten en kletsen. Hoezo is dat raar op dit tijdstip? Wakker is wakker, en ja opa en oma: het is wel de bedoeling dat jullie gewoon meedoen. Er is zo een uur voorbij. Intussen doen we een aantal pogingen haar weer in haar bedje te leggen. Dat is geen succes, ze laat luidruchtig horen dat ze het daar niet bepaald mee eens is. Zoon komt maar eens kijken en neemt zijn dochter mee naar beneden voor wat warme melk. Als hij haar later weer in haar bedje stopt, gaat ze lekker slapen. Voor ons is de ochtend al bijna begonnen, en daarmee deel twee van onze Kinderdag. We proberen nog wat uurtjes slaap te pakken, want deel twee wordt vast ook weer een verhaal apart. Hoe kom ik toch aan zo’n vooruitziende blik….? Wordt vervolgd.