Kerst

Wij hebben dit jaar geen boom. Althans, niet in de zin van hoe een kerstboom eruit hoort te zien. Meestal hadden we wel een boom. Een echte. Maar het was altijd wel gedoe. Het begint al met het halen van de boom. Eentje mét kluit. Want een omgehakte boom vind ik veel te zielig. Die heeft er járen over gedaan om een beetje boom te worden, en wordt vervolgens bruut afgezaagd om een paar weken later op de brandstapel te belanden. Liefst heb ik een boom die na de kerst gewoon de tuin in kan. Of een boom die al in de tuin staat (van vorige jaren), die dan naar binnen mag. Maar ook dat is vooral Veel Gedoe. Want als het vriest krijg je die boom de grond niet in. En als het niet vriest is het nog steeds maar de vraag of die boom het überhaupt wel overleeft.

En dan het gedoe met de boom in huis. Hij moet in een pot met potgrond, vanwege die kluit. Als ie dan eenmaal binnen staat dan moeten er lampjes in, die áltijd in de war zitten, hoe zorgvuldig ik ze ook opberg. Zodra dat deksel van die opbergbox erop zit beginnen ze door en over elkaar heen te kruipen, weet ik zeker. En als de boom dan eindelijk staat, beginnen na een paar dagen de naalden uit te vallen. Of er wandelt een stoet van kleine zwarte spinnetjes naar de top. Als de boom dan na die paar weken weer naar buiten moet laat ie een spoor van naalden na. Kortom: een boom is vooral Heel Veel Gedoe.

Ik besloot dus om dat hele boomgebeuren maar eens anders aan te pakken. Nou kan ik natuurlijk een kunstboom aanschaffen. Maar ja. Ik hou niet zo van nep, en al helemaal niet van nep dat eruit moet zien als echt. En ik ben ook al niet zo’n plastic-fan. Ja ik ben een moeilijk mens.

Maar nu heb ik iets totaal anders. Het is wél nep, maar het lijkt niet op een kerstboom. Waarom moet een kerstboom trouwens per se een nááldboom zijn?? Waarom niet gewoon een kamerplant of iets wat toch al in huis staat? Maar goed, ik scoorde dus een heel fijn alternatief.

Het is een wit ding met flexibele takken waarin (hoe handig!) gewoon al lampjes zitten die er niet uit kunnen. Mijn in-de-war-snoer kan ik dus gewoon in de opbergbox laten zitten. Jammer voor die lampjes die vast alweer hun uiterste best hebben gedaan een gigantische warboel te worden, maar voor mij een zegen.  

Ik zet het ding in een plantenbak, hang er heel mooi kerstspul in dat ik voor tien euro bij de Aldi op de kop heb getikt, en tadaaaaa, klaar is ie. Nog wat chocoladekransjes voor de kleinkinderen, Jovuz, Jezus, Maria met aanhang eronder en klaar. Hoe eenvoudig kan het leven zijn. Ik maak hier en daar nog een leuk kersthoekje en mijn huis is er klaar voor. En ikzelf ook. Straks, als het weer achter de rug is, vouw ik die takken in twee tellen in en kan het ding gewoon in een plat doosje naar zolder. Ik ben een gelukkig mens.

En vanuit die gedachte wens ik al mijn volgers en incidentele lezers en eigenlijk gewoon de hele wereld een heel gelukkige Kerst toe. Met mooie, waardevolle dagen, voor jou en iedereen die je lief is. Met lichtpuntjes voor iedereen die dat verdient of nodig heeft. En nee, dat zit ‘m heus niet alleen in die boom. 😊