De Grote Dag

Morgen is het zover: dan gaat oudste Zoon trouwen met Schoondochter.

Eigenlijk hadden we dit jaar maar liefst twéé bruiloften, want op 22 mei zou Dochter als eerste binnen ons gezin gaan trouwen. Dat kon vanwege corona helaas niet doorgaan. Een zware tegenvaller voor Dochter en Schoonzoon, die al een jaar lang bezig waren met de voorbereidingen. De locatie, de jurk, het pak, de kaart, de huwelijksreis en zelfs de ringen met de datum erin gegraveerd: het was allemaal al geregeld.  Hun bruiloft is nu een jaar uitgesteld, en we hopen ter compensatie op een extra mooie dag volgend jaar mei. Maar morgen dus het huwelijk van Zoon en Schoondochter, dat – in aangepaste versie- gelukkig wel door kon gaan. De ceremonie, het aansnijden van de bruidstaart en het diner zullen buiten plaatsvinden en het gezelschap bestaat alleen uit daggasten; er komt geen feest achteraan. Dat bewaren ze voor een later moment.

Maar man man, er komt nogal wat bij kijken, bij zo’n bruiloft. Zelfs ik heb het er maar druk mee, laat staan het bruidspaar zelf. Of de ceremoniemeesters. Man en ik moeten natuurlijk in de sjieke kleren, en in deze coronatijd is shoppen nou niet per se mijn favoriete bezigheid. We deden enkele winkels aan, meer ter inspiratie van wat er zo’n beetje te koop is, en daar bleef het qua fysiek de winkels in dan ook wel bij. Ik stortte me op online bestellen. Want ook daar zijn de winkels uiteindelijk weer mee geholpen, is mijn persoonlijke redenatie. Maar het gevolg was wel dat het hier gaandeweg verdacht veel op een Bolpuntcom-magazijn begon te lijken.

Elke dag werden er wel pakketten met kleding en schoenen binnengeschoven. Op een gegeven moment stonden hier meer dozen dan meubels in de huiskamer. Zo kwamen er voor Man zes kostuums, twee overhemden, drie stropdassen en vier paar schoenen binnen. Voor mij werden zes jurken en – in wisselende samenstelling- acht paar schoenen afgeleverd. En na de uiteindelijke beslissing over welke jurk begon de jacht op iets voor erover, voor als het fris werd. Dus werden er ook nog een bult vestjes en jasjes binnengeschoven. En toen de outfit van ons allebei compleet was, begon de zoektocht naar een bijpassende riem voor Man, en naar oorbellen, nagellak en make-up voor mij. En intussen moest ons magazijn natuurlijk weer leeggemaakt worden en begon het transport van dozen met kleding die terug moest. Ik kan zó solliciteren bij PostNL of DHL met mijn bult aan ervaring.

En dan heb ik het wat de voorbereidingen betreft alleen nog maar over de kleding. Er moet natuurlijk nog veel meer geregeld worden voor zo’n bruiloft. Morgen is dan eindelijk de Grote Dag. Ik verheug me er heel erg op en het ziet er ook naar uit dat de weergoden ons gunstig gezind zijn. Wat zal het bruidspaar er mooi uitzien. En hun twee prinsessenmeisjes in hun bruidsjurkjes. De Kleindochters hebben de jurkjes twee keer aangepast. Beide keren stuurde Schoondochter een filmpje van een trotskijkende kleuterprinses en een héél hard krijsend peuterprinsesje. Die jurk en peuter gaan gewoon niet goed samen. Ben benieuwd wat dat morgen gaat worden. Bijzonder wordt het vast en zeker. En gedenkwaardig. Verslag volgt. Nu eerst op naar de trouwdag van ons eerste kind. Wow.