Man en ik zijn gevlucht. Voor de regen, de wind, de kou én de energiekosten.
Nu Man met pensioen is en hij na ruim 40 jaar in het onderwijs niet langer gebonden is aan vakanties in het hoogseizoen kunnen we eindelijk profiteren van de voordelen van vakanties buiten het seizoen. Want ja die zijn er.
Dus toen ik een maandje geleden weer eens liep te blauwbekken in ons huis, omdat we de verwarming nergens aan hebben maar alleen de aircoverwarming in de huiskamer gebruiken, kwamen we opeens op het lumineuze idee om gewoon een paar weken weg te gaan. Zodat de energierekening gewoon op relaxstandje kon, en wijzelf ook. Op een plek waar je het gewoon continu aangenaam warm hebt.
We gingen online op zoek. En vonden een verblijf in de Algarve dat aan al onze wensen voldeed. Met terras, keuken, zitkamer, slaapkamer en een grote glazen wand met schuifpuien. Luxe en modern. En het allermooiste: de prijs. Want het kost geen drol in deze dooie januarimaand. We boekten een vlucht naar Faro, ook belachelijk goedkoop. En we huurden een auto. Precies, voor een habbekrats.
En nu zijn we dus in Portugal. We maken lange hikes over de kliffen, we klauteren over rotsen, varen in een speedbootje langs de grotten, we verkennen de Algarve en het achterland, we wandelen over stranden en koesteren ons in de zon. En dat allemaal voor een bedrag dat we tegen het energieverbruik thuis kunnen wegstrepen. In feite zijn we dus gewoon gratis op vakantie.
Wat zijn wij soms toch slim, Man en ik.
Man checkt regelmatig via een app de temperatuur in ons huis. Het is 9 graden in onze huiskamer.
Ik denk dat we maar hier blijven.