Boer zoekt vrouw

Gisteravond zagen we hoe de vijf uitverkorenen van de boeren mee mochten op de dagdate. Nou, dat was in sommige opzichten best wel opzienbarend. Dus daarom maar eens op een rij wat ik zoal denk vanaf mijn plekje op de bank.

Holymoly, die Marjan. Met de j, ja, die andere met de i is beduidend anders. Die Marjan met de j dus. Tijdens het druivenplukken vraagt ze of Jaap g*dsamme róókt? En dus geeft Jaap eerlijk toe dat hij nog wel rookt, maar daarmee wil gaan stoppen. Maar dat is voor Marjan niet genoeg. Ze steekt haar hoofd nadrukkelijk tussen de druivenranken door om Jaap eens even héél goed duidelijk te maken hoe ze daarover denkt. Want hoewel ze Tabak van achteren heet, is tabak taboe als zij straks met Jaap op de bank zit. “Goed, dan kunnen we verder praten.” De anderen denken eerst nog dat ze een grapje maakt en lachen erom. Maar Marjan sluit haar betoog af met “Anders was ik weggegaan, daar ben ik heel eerlijk in.” En gooit daarmee de deur dicht waar het Jaap betreft. Ik denk dat Marjan zich totaal geen zorgen hoeft te maken over die bank van Jaap. De kans dat zij daar terecht komt schat ik eigenlijk nu al nul.

De dames van Wim stappen in een ijskoud bad van zout zeewater. Dat is geen pretje, maar de dames houden zich kranig. Marlies heeft eigenlijk al een hekel aan dieren, en dat gaat er hier niet beter op worden. Die zeeleeuw begroet de dames elk afzonderlijk met een brul waarvan je je echt helemaal het leplazerus schrikt. Ik zou na die brul al heel hard dat bad uitgevlucht zijn. Maar het kan nog erger. Want wat is dat voor ranzige bruingele plek ineens in dat water??? Neeeee, dat méén je niet, het beest heeft gepoept! Als ik nog in dat water lag was dit het moment waarop ik echt héél hard op de loop zou gaan. Wáár zijn de maskers, de duikbrillen of whatever wat om dat water niet per ongeluk in te slikken? Maar de dames blijven lachen. Als boerinnetjes met kiespijn, dat dan weer wel. Maar ze houden stand. Wat een kanjers.

Steffi mag met haar mannen survivallen in het bos. Ze bouwen hutten, stoken vuurtjes en verzamelen voedsel. De boswachter vindt een pissebed en zegt dat je die gewoon kunt eten, want pissebedden zijn familie van de garnalen. Maar familie of niet, de mannen lijken het helemaal niet erg te vinden dat er geen pissebedden op het menu staan. Wat er wél op het menu staat: brandnetelsoep. Zowel de mannen als Steffi nippen braaf van hun eigen gestookt brouwsel en houden daarbij hun gezicht keurig in de plooi. Maar ik denk dat ze met zijn allen na afloop van deze dag heel hard naar de friettent in Boekel zijn gespurt voor grote bakken patatje oorlog en veel frikandellen speciaal. En nee, dat staat mooi niet op film.

En dan hebben we natuurlijk Marnix. Die mag met zijn dames met roofvogels in de weer en ze gaan bier proeven. Marnix weet niet zo goed wat hij van zijn dames moet denken. Ze raken hem net niet in zijn hartkamer. Want je kunt van Marnix zeggen wat je wil, maar een beetje filosoof is ie wel. Bij Marnix is het het altijd net niet, waar het ook over gaat. Hij vraagt geen enkele kandidaat iets, hij vindt het allemaal wel prima. Zijn slotconclusie? Het was een gezellige dag en de meiden konden best lachen met elkaar. Tja, daar schiet je wat mee op. Ik heb zo’n vermoeden dat onze Marnix straks na afloop nog steeds in zijn eentje aan die tafel zijn magnetronmaaltijden in vijf minuten zit weg te werken.

Terug naar Jaap. We zien hoe ze limoncello maken, en daarna bereiden de dames ieder hun favoriete gerecht voor Jaap. En dan is er opnieuw de kwestie Marjan met de j. Want Marjan met de j wil graag weten waarom Jaap haar gekozen heeft en hoe het zit met zijn gevoelens. Heeft ie die eigenlijk wel? Want ja, zelf kan ze wel taal geven aan haar emoties. En hoe zit het dan met de vier basisemoties boos, bang, blij en verdrietig? Jaap heeft er duidelijk niks mee. Met die gevoelens niet, met dat taalgeven niet, en eigenlijk ook niet meer met Marjan met de j. Jaap raapt al zijn moed bij elkaar en vertelt in een persoonlijk gesprekje dat hij denkt dat ze niet matchen. Gelukkig snapt Marjan met de j dat hij gewoon bedoelt of ze alsjeblieft per direct wil ophoepelen. Exit Marjan met de j. Heujjjj.

Bij Steffi vlot het aardig. Harold is de grappenmaker van de groep en Steffi krijgt een paar keer kortsluiting in haar hoofd, en dat is een goed teken, want zo moet het waarschijnlijk voelen als je iemand echt heel leuk vindt. Wie die iemand is blijft nog even gissen, maar ik geef Harold een goeie kans. Wie trouwens óók veel grapjes maakt, is Steffi zelf. Ik snap dan ook niks van haar minderwaardigheidscomplex; met haar twinkelende ogen en blije lach is ze het stralende middelpunt van de hele serie. Topmeid.

Michelle komt net als Steffi uit Boekel. Maar waar Steffi de nuchterheid zelf is, is Michelle van het spirituele. Ik denk eigenlijk dat ze tussen haar champignons ook hier en daar wel wat paddo’s kweekt, om op haar hoekbank zo nu en dan heerlijk te kunnen wegzwijmelen. Michelle overhandigt haar mannen ieder een persoonlijk cadeautje. Met spanning worden de cadeautjes uitgepakt. Je zou iets verwachten van bier of worst of iets anders stoers. Maar nee. Michelle heeft voor al haar mannen een steen meegebracht. Nee, geen gewone steen, maar een kristal. Oh en by the way: haar hele huis ligt vol met dat soort stenen. Dat de mannen het maar vast weten. De mannen weten er duidelijk niet goed raad mee. Wat moet je met zo’n steen? Wat kun je erover zeggen? Nou, dat ie mooi van kleur is dan maar. Goed, dat wordt nog wel een aandachtspuntje. En Mies verzamelt trouwens ook nog Mariabeelden. Ik hoop dat de mannen de grot van Mies nog durven betreden na al die ontboezemingen.

En verder zien we hoe de boeren hun keuzes maken in de drie kandidaten voor de logeerpartij. In de vooruitblik van volgende week zien we hoe Jaap de rode rozen alvast klaarlegt, hoe Harold met een tractor Steffi’s erf op komt rijden en hoe Marnix een wedstrijdje strontscheppen wil doen. Dat wordt weer genieten hier.  🙂