Corona-uitstapjes

Man en ik zijn er vorige week met Hemelvaart een lang weekend met de camper tussenuit geweest. We gingen richting Friesland. Op zondag hadden we slecht weer; het regende en stormde. Op maandag gingen we naar Giethoorn. En je kunt veel vervelends zeggen over corona, maar deze crisis heeft ook echt wel soms wat voordelen.

Die maandag is een stralende dag met een heerlijk zonnetje, normaliter een drukbezochte dag voor Giethoorn. Maar nu is er slechts een handjevol toeristen. We kunnen de camper met gemak kwijt op een vrijwel leeg parkeerterrein, huren een bootje en varen op ons gemak door de vaarten. Enkele jaren geleden was ik een weekendje in Giethoorn met mijn dochters, en ik kan me nog levendig herinneren hoe we in file over die vaarten voeren, terwijl er steeds wel ergens een of meerdere toeristen moeite hadden met de besturing van hun bootje, of tegen de richting in stuurden of dwars op de vaart lagen. (Meestal Chinezen, maar die waren er ook nogal wat, dus de kans dat het om een Chinees ging was sowieso erg groot).  
Man en ik kuieren na het varen nog op ons gemak langs de vaarten, waarbij het heel makkelijk is om afstand te bewaren, vanwege de weinige toeristen. We genieten van de omgeving, de rust, de natuur en de mooie huisjes aan het water. En we kunnen gewoon een ijsje kopen, want afhalen kan gelukkig wel. Kortom: voor ons een topdag!

Hoe anders was het met Pinksteren. Man en ik reden op zondag met de fietsen achterop naar Mook om daar een fietsroute te gaan doen. Het was de eerste keer dat we onze geavanceerde nieuwe fietsendrager gebruikten. Moet zo’n ding eigenlijk wel zo wiebelen?? We vonden het best spannend, maar de fietsen knalden er gelukkig onderweg niet vanaf. We dachten dat het wel druk zou zijn op deze zonnige Eerste Pinksterdag. Dat hadden wij goed gedacht. Man man. Eigenlijk niet te doen. Op sommige fietspaden was het zó druk dat het nog het meest weghad van de een of andere tour-etappe. Heel veel wielrenners, óók in groepen van vier of meer, veel recreantenfietsers, dan nog hardlopers en gewone lopers en af en toe een skater. Ik geef het je te doen. Eén ding was erg duidelijk: die anderhalve meter werd op die fietspaden massaal met voeten getreden, simpelweg omdat dat niet ging.

Bij de Plasmolen lagen minstens duizend mensen op de wal en een stuk of honderd bootjes op het water. Ja, het was druk. Alsof er helemaal geen corona is. En wij waren er óók, dus wij maakten ons net zo schuldig aan die drukte als al die andere mensen. We waren steeds blij als we op stukken kwamen die minder aantrekkelijk waren, en waar het dus rustiger was. Mook en Groesbeek zijn prachtige omgevingen om te fietsen en te wandelen, maar wij gaan dat niet meer doen in een mooi weekend, zéker niet zolang de anderhalve meter nog geldt. Volgend jaar is het hopelijk met Pinksteren hier gewoon weer kermis en braderie en hoeven we het dorp niet uit voor vertier, hieperdepiep!

Op Tweede Pinksterdag, 1 juni, veranderde er ineens heel veel. Want om 12 uur ’s middags mochten de terrassen weer open. Dat dat niet gewoon ’s ochtends al mocht vond ik erg raar. In mijn optiek maakte dat namelijk helemaal niks uit. En dan konden al die ochtendrecreanten ook genieten van een bak koffie tijdens hun fiets- of looproute. Maar dat zal wel te simpel gedacht zijn.

Man en ik wandelen deze ochtend van huis uit naar het buitengebied van ons dorp, want daar is een boerderij met terras waar wij ontzettend graag naartoe gaan. Er is een grote tuin met mooie zitjes onder de bomen, en alles wordt huisgemaakt van eigen biologische groenten en fruit uit de moestuin. Van ons huis uit 5 kilometer heen, en dus ook weer 5 kilometer terug. Precies genoeg voor een zondagochtendwandeling met lunch tussendoor. Want nu mocht het weer! Ik heb geloof ik nog nooit zó genoten van mijn verse cappuccino en hartige taart met seizoensgroenten. En dus maakt de versoepeling me blij. Ook voor de horeca, die zolang haar deuren gesloten moest houden. Tegelijk maak ik me ook wel zorgen, als ik zie hoe druk het overal weer is. Maar we houden de moed erin. En samen de corona eronder. Hoop ik.