Ik voel me best wel een beetje dom. Want laat ik nou altijd gedacht hebben dat als iets verboden is, het dan ook niet mag. Helemaal fout, weet ik nu. Als iets verboden is, dan betekent dat dat je het gewoon tóch doet, zolang je niet gestraft of beboet wordt.
Zo dacht ik echt serieus dat er een vuurwerkverbod heerste. Maar hoe dichter de jaarwisseling naderde hoe meer ik ging twijfelen. Knalvuurwerk was verboden, dacht ik. Maar het knalde de dagen vóór oudjaar al zo hard dat ik me soms vertwijfeld afvroeg of wellicht een oorlog in ons land was uitgebroken zonder dat ik het doorhad. En toen kwam de jaarwisseling. Sierwerk mocht ook niet; de winkels en dus de verkooppunten waren al weken dicht, dus het kon niet eens gekocht worden. Dacht ik. Maar in heel Nederland schoten de vuurpijlen om klokslag twaalf massaal de lucht in.
Toen begon ik heel erg aan mezelf te twijfelen. Even was ik bang dat mijn brein had besloten vroegtijdig met pensioen te gaan. Om me heen hoorde ik ook de verklaring. “De mensen zijn het beu.” Toen voelde ik me nog veel dommer. Want als je iets beu bent, mag je dus de regels aan je laars lappen? Dat wist ik ook al niet. Ik moet nog heel veel leren. Maar toch hoop ik eigenlijk dat ik nog heel lang een beetje dom blijf. En stiekem hoop ik op nog veel meer domme mensen in ons land. Laten we alsjeblieft dit soort dingen niet begrijpen en vooral ook niet als voorbeeld meegeven aan onze kinderen en jongeren. Ik hoop op een mooi jaar voor iedereen, een jaar met respect voor onze eigen maatschappij. Want precies dát is de spil van ons bestaan. Laten we dat vooral niet vergeten. Op naar een mooi 2022!