Dan neem je toch een hobby

Het is niet dat we niets te doen hebben. Integendeel. Onze agenda staat iedere week weer vol. Maar hier en daar houden we wat gaatjes open voor spontane ingevingen. En toen is het zomaar ineens ontstaan, de hobby van Man.

Nou zijn wij -in het kader van antiverspilling én lief voor onze portemonnee- al een poos groot fan van hergebruiken van spullen. Voordat we iets nieuws aanschaffen, speuren we eerst Marktplaats en de Kringloopwinkels af. En negen van de tien keer vinden we dan pareltjes voor een habbekrats. Daar worden Man en ik erg blij van.

Man ontdekt op Marktplaats een gepensioneerde meubelmaker, die ambachtelijke matrixpoten maakt van massief eikenhout. Mooi, eigentijds en onverwoestbaar. In Nunspeet. Gelijktijdig vindt hij ook nog een paar tafelbladen ergens in een verre uithoek. Met de bestelbus van Zoon hoppen we het hele land door. Er staan nu drie tafelbladen en een stuk of wat matrixpoten bij ons onder de overkapping.

Man schuurt. En lakt. Als de tafels klaar zijn gaan we ze verkopen. Misschien hebben we straks wel een loods nodig. En een werkplaats. Met geavanceerde machines. Maar eerst deze tafels. Bijkomend klein detail: één van de tafels blijkt onder de laag witte verf geen massief hout, maar fineer. Tja. Tweede klein detail: eigenlijk zou Man nu de kozijnen van ons huis gaan verven, na dat nieuwe glas in de ramen van afgelopen najaar.

Maar ja.
Man heeft een hobby.
Iemand nog een tafel nodig?