Net als heel veel mensen doen ook wij aan gas- en energiebesparing. De tarieven rijzen de pan uit en dus zoeken we naar de meest rendabele oplossing. Voor ons is dat -in combinatie met de zonnepanelen- warmte op elektriciteit. Sinds kort hebben we behalve in het kantoor en de slaapkamer ook in de huiskamer een airco/verwarming. We verwarmen nu altijd maar één ruimte, meestal alleen de huiskamer. Maar het plaatsen van die airco was nog wel even een dingetje.
We hadden de airco al een poos geleden besteld. Want fijn in de zomer, maar zeker ook nu in de winter. We moesten er even op wachten, maar gelukkig was het enkele weken geleden zover: nog voor de echte winter zijn intrede deed, kwamen ze bij ons de airco hangen. En omdat ie in de huiskamer kwam en ik een airco nou niet direct de allermooiste eyecatcher in een woning vind, hadden we gekozen voor een extra mooie. Een design. En bovendien zwart. Want dat stond vast wel heel erg sjiek. 500 Euro duurder dan een gewone airco, maar hee, dan heb je ook wat, en hij hangt wel in de huiskamer hè, dan wil het oog ook wat, zo dachten wij.
We hadden erg goede ervaringen met de andere twee airco’s, vakkundig geplaatst door Van Berkum uit Oss, en dus lieten we deze klus weer graag aan hen over. Op de afgesproken dag gingen twee monteurs voortvarend aan de slag. Het was een lastige klus, er moesten veel bochtjes in de buizen gelegd worden om de boel naar buiten te geleiden, naar de unit op het platte dak van het kantoor. Maar met koffie, worstenbroodjes en soep komen veel dingen uiteindelijk wel goed. De design-airco werd even boven de deur gehouden, om te zien hoe ie moest hangen. We besloten hem uit te lijnen boven de muur, en niet boven de deur, omdat ie daarvoor eigenlijk te groot was. En toen ging ik even de deur uit.
Toen ik terugkwam hing ie. Pontificaal en wel op de muur boven de deur. Zwart, en in al zijn design vooral Heel Erg Groot. Zodra je binnenkwam zag je alleen nog maar die grote zwarte bak boven de deur. Die eiste alle aandacht op. En nee, niet op een positieve manier. Ik schrok me kapot. De mannen -inclusief die van mij- keken me verwachtingsvol aan. Maar ik denk dat de schok wel al op mijn gezicht te lezen was. Ik kon wel janken. “Ik eh…. vind hem wel erg gróót” bracht ik uit. “En dat zwart is eigenlijk ook heel lelijk.” Dat was niet de reactie waarop ze hadden gehoopt.
De design airco was vooral ook zo uniek omdat je er allerlei gekleurde hoezen omheen kon kiezen. Die van ons was zwart, maar daaronder zat gewoon een witte bak. De monteur haalde de hoes eraf, in de hoop dat ie in het wit beter zou bevallen. Dat gebeurde niet. Het ding bleef veel te groot, te plomp en bovendien had ie uitgelijnd moeten worden boven de deur, niet op de muur. Het was kortom geen gezicht, wat we er ook mee probeerden.
Intussen wist ik één ding zeker: ik wilde deze airco niet. Ik wilde gewoon een kleinere, een witte, en uitgelijnd boven de deur. Het dingetje werd intussen een Ding, want hoe gingen we dit oplossen? Man mailde met de grote baas, Rob van Berkum. Die als altijd snel reageerde en weer erg meedenkend was. Hij had nog een airco staan, een kleinere witte. Zelfde merk en dezelfde capaciteit. De volgende dag zouden er monteurs terugkomen voor de buitenunit, en zij zouden de witte airco meebrengen.
Maar de monteurs wisten niet van een andere airco, en hadden ‘m dus ook niet bij zich. Maar geen probleem: de ene monteur ging hem halen, terwijl de andere de airco eraf sloopte. Er zat een groot rond gat in de muur, dat met de witte airco niet bedekt kon worden. Maar dat gat kon Man wel repareren. Even later hadden we twee airco’s staan. We probeerden nog even uit hoe de designbak eruitzag als ie precies boven de deur hing, en hoe de witte eruit ging zien. Maar die bak bleef wat ie al die tijd al was: een bak. De mannen hingen de witte airco op, netjes uitgelijnd boven de deur.
Man smeerde het gat dicht en ik ben blij. Dankzij de bereidwillige medewerking van Van Berkum. Daar ben ik dankbaar voor. Want tja, wat kunnen ze miepen hè, die vrouwen. Gottegot, ook altijd hetzelfde. Mea culpa, maar pfew, wát een opluchting.