Goed gesprek

We passen een avondje op bij de kleinkinderen, en de twee kleuters hebben een beetje moeite met in slaap vallen. Na een poosje komt de kleuter van 4 naar beneden. Haar knie doet pijn, dus daar moet een pleister op. Daarna komt ze nog even naast mij in de bank zitten. En dan hebben we een goed gesprek.

• Oma, jij en opa zijn al héél oud hè?
• Nou…. Nog niet zo héél oud hoor.
• Maar als je heel oud bent dan ga je dood.
• Zó oud zijn wij nog niet hoor, ik denk dat dat nog héél lang gaat duren.
• Maar na heel lang zijn jullie heel oud en dan gaan jullie heel erg dood.
• O. En wat dan?
• Nou, dan word je een vis.
• Een vis? Oh, okee. En ga ik dan zwemmen?
• Ja, dan ga je zwemmen in de zee. (Vingertje waarschuwend in de lucht) Maar dan moet je wel oppassen hoor, want vissen bijten. Kijk zo, in je knie. En dan loopt er allemaal bloed uit, zó. (Gaat met een vinger van haar rechterknie naar haar voet). En dan gaat het hierheen (andere voet) en dan zo verder (over het linkerbeen omhoog naar haar buik) en dan zit het in je buik.
• Oh. Dat is niet zo best hè.
• Nee. Want dan ga je dood.

Intussen wordt het wat donkerder en we willen graag wat lampjes aandoen. Maar Zoon en Schoondochter hebben in hun pas verbouwde huis flink wat domotica geïnstalleerd. Als je iets gedaan wilt krijgen moet je steeds Heej Google roepen, en dan voert het systeem je opdracht uit. Ons lukt dat alleen niet zo met die lampen. Maar Kleindochter weet raad, want in de huiskamer zit ook een gewone knop voor de lampen. Nou ja, gewoon….. Het is een knop die bestaat uit vier bedieningsknoppen en twee draaischijven. Man drukt knoppen in en draait. De lampen in de keuken boven het kookeiland en boven het aanrecht, én de lampen in de huiskamer boven de eettafel, aan de wanden en de spotjes in het plafond floepen aan en uit, worden feller en minder fel, gaan weer uit en dan weer aan.

Kleindochter zit het vanaf de bank aan te kijken, heft haar vingertje en zegt:

“Opa, het gaat dadelijk wel he-le-maal papot hè.”
En als opa toch nog wat blijft stuntelen met die knop:
“Oooopa, het gaat dadelijk echt Heel Erg Papot! Echt waar.”

Okee. Reïncarneren als vis en slopen van lampen: wij weten weer precies waar we aan toe zijn. En bedankt, kleine Kruimel.