Lieve Alicia,

Je bent er! En wat ben je mooi en lief. En zo klein! Je bent ons 9e kleinkind, en met jou komt de teller op 7 kleindochters en 2 kleinzonen. We zijn met jou precies net zo blij als met ons eerste kleinkind, want het blijft iedere keer opnieuw weer zó bijzonder.

We zijn blij en dankbaar dat alles goed is met jou en met je mama, want dat is toch altijd weer de eerste vraag als we HET telefoontje krijgen. En meteen daarna willen we natuurlijk weten hoe je heet. Alicia, dat is je naam. En wat je opa en oma betreft is dat een heel mooie keuze van jouw papa en mama.

We hebben je al mogen bewonderen en mogen vasthouden. Je bent heel klein, een minimensje met alles erop en eraan. Maar wat vooral opvalt is de manier waarop je al om je heen kijkt. Ze zeggen dat pasgeboren baby’s nog niks kunnen onderscheiden, maar als ik jou zie rondkijken heb ik daar toch echt mijn twijfels bij. Je lijkt alles al in je op te nemen, en met dat fronsje in je voorhoofd lijk je je ook af te vragen waar je precies bent beland. Nou lieve kleine Alicia, dat kan ik je wel alvast een beetje uit de doeken doen.

Je hebt een broertje van tweeëneenhalf, die volgens mij denkt dat ie al 4 of 5 is, zó goed praat dat ventje. Je kunt dus vast wel heel veel leren van je broertje, hij zal alles wel uitleggen. En dan jouw papa en mama. Je papa is sportief -hij loopt easypeasy een halve marathon- en is heel lief en zorgzaam, dus maak je geen zorgen, hij zal er altijd voor je zijn. Je mama -mijn dochter- is avontuurlijk, lief en net als jouw papa graag bezig met sport. Ze houdt ook heel veel van dieren, van duiken en de natuur. Jij gaat dat al heel snel meemaken, want je wordt beslist als kleine keutel in de draagzak door bos en hei gezeuld. De natuur zal jou met de paplepel worden ingegoten, en nee, jij gaat niet bang zijn voor spinnen of ander groot of klein spul op pootjes, daar zorgt je mama-de-bioloog wel voor. Want onder ons gezegd en gezwegen: zij slaat nog geen vlieg dood. En over dieren gesproken: dan zijn er natuurlijk nog jullie twee langharige huisgenoten Gus en Marie! De twee hangoorkonijntjes die in de huiskamer in hun eigen paleisje wonen en de hele dag in huis of in de tuin mogen rondscharrelen. Tip van je oma: niet aan de haren trekken van die twee, daar wordt niemand in jouw huis blij van, zul je dat onthouden?

En dan heb je natuurlijk ons, je opa en oma. Nee, wij wonen niet in jouw huis. Je gaat ons huis en onze tuin nog wel ontdekken, want net als de andere 8 kom je natuurlijk regelmatig bij ons spelen. Dan passen wij een dagje op en doen leuke dingen met jullie allemaal. Ik denk zomaar dat jij net als je broertje en je nichtjes en neefje heel graag meegaat naar de kinderboerderij. En naar het bos. Jouw broertje is -net als zijn oma- gek op steentjes, en ook jij gaat dan heerlijk mee op ontdekkingstocht. O ja, ik moet je wel waarschuwen voor je nichtjes, want die kunnen best wel Heel Veel decibellen aan geluid produceren. Maar ik heb zo’n vermoeden dat jij niet voor hen onder doet qua stemband-capaciteit. Ik heb je één keer een seconde horen huilen terwijl je in mijn armen lag, en ik schrok me oprecht helemaal wezenloos. Ik wist niet dat er zoveel geluid uit zo’n klein hoopje mens kon komen! Dus lieve Alicia, ook dat komt helemaal goed.

Samen gaan we heel veel fijne herinneringen maken; jij, ik, je opa en alle anderen binnen ons gezin. Want mijn hart stroomt nu al over als ik naar je kijk. Dat heet liefde. En liefde is wat ons als gezin verbindt. Ik wens je toe dat ook jij mag opgroeien in liefde, geborgenheid en veiligheid. En mag ik dan dat ene schakeltje zijn dat daar een klein beetje aan bijdraagt?

Zo welkom bij ons, lieve Alicia!