Het einde van het jaar nadert, we staan op de drempel van een nieuw, onbeschreven en leeg jaar. Mijn afgelopen jaar was er een om met veel liefde en dankbaarheid op terug te kijken.
We kregen er maar liefst twee gezonde kleinkinderen bij, en kregen het mooie nieuws dat kleinkind nummertje 9 op komst is. In mijn eigen kringetje heb ik heel veel om blij en dankbaar voor te zijn. Maar toch, toch voel ik die stilte ergens in mijn hart, die gedachte dat dat bij lange na niet voor alle mensen op de wereld geldt. Er is zóveel verdriet, zoveel pijn, zoveel onmacht voor zovelen op deze planeet, dat het me regelmatig naar de keel grijpt. Vooral die machteloosheid. Ik zou heel graag een nieuwjaarswens voor de hele wereld willen uitspreken, maar tegelijkertijd heb ik geen woorden. Behalve dat ene allesomvattende woord: vrede.
Vrede, veiligheid en geborgenheid. Een veilig thuis voor iedereen. Hoe mooi zou dat zijn. Hoe fijn zou de wereld kúnnen zijn. Tegelijkertijd besef ik ook dat ik of wij dat nooit kunnen bewerkstelligen. Het is te groot, te allesomvattend. Het gaat boven onze macht. En dus hou ik mijn wens maar heel dicht bij mezelf. Vanuit die gedachte blijft er niet zo heel veel over waar we echt grip op hebben. Geluk, gezondheid, voorspoed; het zijn allemaal factoren die we niet echt zelf in de hand hebben. We kunnen er alleen maar op hopen, en ons best doen zo gezond mogelijk door het leven te gaan. Er is maar één ding waar we wél zelf de hand in hebben, en dat is leven in het nu.
Stilstaan bij het moment. Bij alles wat er is, om je heen en in je hart. De mooie, goede dingen voelen en er dankbaar voor zijn. De verdrietige, nare dingen doorleven, maar intussen ook stilstaan bij die dingen die het leven de moeite waard maken. Daar kracht uit putten. Stilstaan bij het nu, het is het enige wat we hebben. Het verleden ligt achter ons en kunnen we niet meer veranderen, hoe graag we soms ook zouden willen. En wat de toekomst brengt is al helemaal blanco.
En dus is mijn wens voor iedereen voor het komend jaar heel simpel, heel klein, maar vooral heel erg vanuit mijn hart: dat het voor iedereen vooral een héél mooi en fijn Nu mag zijn.