Zo. Het zit er weer op, de feestdagen. Die dit jaar wel heel bijzonder waren. Met Kerst zagen wij drie van onze kinderen per dag. Op kerstavond kwamen er drie hier op de koffietafel, op Eerste Kerstdag gingen we met drie personen naar Zoon en Schoondochter voor de lunch, en op Tweede Kerstdag kwamen er drie hier voor het diner. Op Eerste Kerstdag waren Man en ik samen thuis en bakte Man eigengemaakte frietjes. En zo hadden wij al met al een meer dan prima Kerst.
Tussen Kerst en Nieuwjaar ontstond een wereld die ik tijdens deze periode lang niet heb gekend: stilte en rust buitenshuis. Normaliter kom ik de laatste weken van het jaar amper nog buiten, vanwege al het geknal en gedoe met rotjes en ander spul waar jongeren graag mee gooien. Hond vindt dat niet per se heel fijn, om over mezelf nog maar te zwijgen. Het vuurwerkverbod was voor mij dan ook een geschenk uit de hemel. Van mij mag al járenlang al het vuurwerk in de ban. Vanwege de verschrikkelijke luchtvervuiling, de troep op straat (maanden later zelfs nog), de onrust en angst bij dieren, het letsel en de onlusten overal. Ik begrijp echt echt echt niet hoe wij in onze geciviliseerde wereld dit primitieve gebeuren nog toestaan. Bizar.
Ik had intussen de tijd van mijn leven. Helaas bleken er rond oudjaarsnacht toch nog een heleboel mensen boven de wet te staan, mensen die toch gewoon vuurwerk dachten te mogen afsteken. Ook heel bizar. Maar goed, de day after was geweldig. Er lag maar héél weinig troep op straat en er werd niet nog lang nageknald. Ik had dus een heel happy new year en hoop vanuit de grond van mijn hart dat vuurwerk voortaan overal verboden gaat worden. Er zijn genoeg alternatieven te bedenken, bijvoorbeeld met licht- laser- en geluid. Als je het mij vraagt heeft dát de toekomst. Maar ja, aan mij wordt meestal niet zo heel veel gevraagd. Zo jammer soms.
Tussen de feestdagen door was ik vooral druk met rommelen in huis. En verven. Ik heb de slaapkamer gerestyled. Ik had al nieuwe gordijnen, heb daar muurverf bij gekozen (gelukkig nog net voor de lockdown), en heb alle muren hartstikke stylish een mooi kleurtje gegeven. Maar van het een kwam het ander, dat is altijd als je gaat klussen. Zo hebben wij een whitewash massief eiken hoofdbord achter ons bed. Daarbij twee dezelfde nachtkastjes en een grote commode. Die kleur paste niet meer bij de nieuwe muren. En zo besloot ik al die meubels fris wit te verven. Dat klinkt eenvoudig.
Maar bij mij gaat er ook altijd vanalles mis. Zo knalde het deksel van het verfblik terwijl ik er flink mee stond te schudden. Dat is een rare gewaarwording. Ineens is je blik leeg en zit alles onder de verf. Vooral al die dingen die niet geverfd hoefden te worden. Zoals ikzelf.
Het hoofdbord van het bed heeft een smalle matglazen strook over de hele breedte, waar een lamp achter zit. Man vond het slimmer om dat glas eruit te halen, omdat dat makkelijker verft. Het glas dacht daar anders over. Dat zei ‘knak’. Heel hard. De hele vloer bezaaid met splinters, en nu zit er een open strook in ons bed. En verder was de schilderstape op. Nu zit er een bloemetjes-plakstrook op onze nachtkastjes, daar waar geen verf op mag.
En de muur in de huiskamer moet ik nog een keer verven. Daar komen witte puntjes doorheen, en de kleur is niet helemaal mijn ding. Gelukkig kun je bij de bouwmarkt gewoon online bestellen en die bestelling een paar uur later ophalen. Kan ik gewoon nog even dóór.
Intussen is het nieuwe jaar stiekem begonnen, wordt oudste zoon vandaag ineens 35 (hoe dan??), en gaat Man morgen weer online lesgeven want de scholen beginnen weer. Dat betekent dat ook hier in huis een soort van school ontstaat. Dat is weer even wennen. O en ik heb een goed voornemen: ik ga méér bewegen. Als in Elke Dag. Ik heb het al wel drie dagen volgehouden. Ik ren elke dag een half uur en doe daarna nog wat aan beweging. Gewoon thuis. Ik ren door de huiskamer en kantoor; één rondje is vijftig passen. Dat klinkt idioot, door je huis rennen. En dat is het ook. Maar het werkt wel, en daar gaat het om, olee olee.
En nu weer hup met die verfroller. Voor de zoveelste keer dat bed en die kastjes lakken. En dan weer terug naar normaal. In alle opzichten. Behalve dan dat vuurwerk.
En dóór!