Wat mooi, daar bij dat tuincentrum. Die kerstbomen met van die schattige kleine ledlampjes erin. In kleur. Jawel. In geel, rood, groen en blauw. Een beetje kleur in huis met kerst is weer eens wat anders, bedenk ik. En hup, daar gaat een snoer met 140 gekleurde lampjes onze kar in. Bij die mooie volle Nordman. De boom mag nog wat acclimatiseren in onze garage, want dat vindt zo’n boom fijn, en het is best meegenomen als zo’n boom het naar zijn zin heeft. Bovendien kan ie nog niet naar binnen: we hebben voor het eerst een boom zonder kluit, en die moet op een pin of een voet. Die we niet hebben. In de kringloopwinkel scoor ik voor een eurootje een pot met vier schroeven waartussen je de boom kunt vastzetten. Man klemt de boom in de pot en zet die pot in een grote overpot met potgrond. Eigenlijk hoort die gezaagde boom in water, en dus giet ik zoveel water in de pot dat die boom het verschil vast niet meer merkt. Hij staat nu in de modder.
Ik tuig de boom op. Ik heb rode bolletjeslampjes, witte ledlampjes, en mijn nieuwe aanwinst, de gekleurde. Die hoef ik maar uit het nieuwe doosje te halen, dus gelukkig geen geklooi met in elkaar verstrengelde lampjes. Nou, dat valt tegen. Ik krijg de kluwen niet ontward, en juist als ik op het punt sta het snoer ten einde raad dan maar door te knippen, wat niet handig is want dan doet ie het vast niet meer, grijpt Man in. Met engelengeduld weet hij het snoer te ontwarren. Ik hang alle lampjes in de boom. Dat ziet er meteen heel erg vrolijk uit, eigenlijk hoeven er al geen ballen meer in. Het is best een beetje druk, zoveel kleur. Maar da’s een kwestie van wennen, denk ik optimistisch.
Ik besluit als tegenhanger voor maar één kleur ballen te gaan. Rode. Wat een warm aandoende boom zal dat worden. Ik stal de kerstbeeldjes eronder uit, want Kleindochter vindt het vast wel leuk om met kindje-Sjesus, de os en ezel, Sjosuf, Ia en herders en schapen te gaan lopen sjouwen. ’s Avonds staat de boom in al zijn glorie te stralen. Letterlijk. Voordeel van zo’n gekleurde boom is dat je er eigenlijk niet naar hoeft te kijken. Je ziet hem vanzelf de hele tijd. Vanuit mijn ooghoeken ben ik me voortdurend bewust van een nogal overstralend blauw en groen aura. Ik krijg een beetje schele hoofdpijn. Als we naar bed gaan kunnen de lampjes uit. Wat een rust opeens.
Als ik de volgende dag de lampjes weer aandoe, weet ik ineens zeker dat ik helemaal geen gekleurde lampjes wil. Ik heb geen kerstboom, maar een kermisboom. Nou weet ik dat je soms out of the box moet denken. Dat kan ik best wel. Ik pak een dikke zwarte viltstift en bewerk er een blauw lampje mee. De inkt blijft niet zitten. Maar wacht. Ik heb ook verf. Ik doop een klein kwastje in wat zwarte verf en dep het op een lampje. Werkt ook niet. Duckttape dan? Ik doe een poging. Maar allemachtig wat zijn die lampjes klein. En die duckttape groot. Geen optie. Ik trek de stekker van het kleurenspektakel eruit. Dat lucht op. Maar er branden nu wel erg weinig lampjes in mijn boom. Ik hang er nog maar wat ballen in. Goudkleurig. Maar dat snoer met 140 nietbrandende lampjes ziet er niet echt gezellig uit. Er hangt nu een dooie groene sliert in mijn boom. Het is duidelijk, dat snoer moet eruit. Gelukkig is het geen rondlopend snoer, het heeft gewoon een begin. Moet te doen zijn.
Ergens halverwege kom ik erachter dat het toch echt niet meevalt om een snoer uit de boom te verwijderen als er al twee andere snoeren en een aantal ballen inhangen. Er stuiteren drie ballen en een vogel uit de boom. Als een wonder blijven de ballen heel, maar de vogel verliest zijn knijpertje. Ik plant hem gewoon los op een tak, ergens in het midden, alsof ie op een nestje zit. En eindelijk heb ik het snoer los. Ik bekijk de ravage – er is niet veel symmetrie meer in het lampjes- en ballengebeuren te ontdekken-, prop het snoer terug in het doosje, wat ineens op miraculeuze wijze is gekrompen, en herschik de overgebleven lampjes. Misschien moet ik er toch wat meer witte lampjes indoen. Dat wordt dan weer een ritje naar het tuincentrum. Of naar de Action. Of naar al die andere plekken waar ik de kans loop weer met iets totaal onzinnigs en overbodigs thuis te komen. Laat ik maar gewoon thuisblijven. Of nee, wacht, er moeten nog kerstkransjes in! Voor Kleindochter. Plek zat in mijn boom. Snel naar de super. En dan genieten. Ohh, wat zie ik nou daar onder mijn boom? Náálden….??
Ha ha maar je bent wel lekker creatief bezig geweest, toch? Dat kun je van mij niet zeggen: opgetuigde boompjes van zolder, stekker in het stopcontact en klaar ?
Ja joh hartstikke creatief! Ik heb beslist een trend gezet met mijn unieke boom 🙂
En wat raar dat ik nou als Anoniem reageer… hier zou gewoon Anita moeten komen staan, haha. Weer iets om uit te vogelen. Blij dat je reageert Hetty, dan kan ik tenminste zien of alles werkt. En vooral ook zien dat niet alles doet wat ik denk dat het doet. 🙂