Asperges

Het aspergeseizoen is in volle gang, en dus willen we asperges. En omdat mijn moeder ook van asperges houdt, besluiten we uit eten te gaan. Dat is nog niet zo eenvoudig.

Want wij willen asperges op de klassieke manier, met ei, ham en een sausje. En ze moeten gaar zijn. Ook dat is tegenwoordig geen vanzelfsprekendheid. Want Beetgaar is de trend. Dat geldt overigens voor alle groenten. We kijken helemaal niet raar op als we weer eens knoertharde wortels, bloemkool, boontjes of broccoli krijgen voorgeschoteld. Ik schuif die harde bonken altijd gewoon opzij. Want ik hou van gaar. Niet van snotgaar -dat is weer het andere uiterste-, maar gewoon van gaar. Groenten hoeven van mij niet meer te knakken als ze eenmaal gekookt zijn. Als ik knakkende groenten wil, dan eet ik ze namelijk wel rauw. Nog zo’n trend is gaande in vlees. Ik heb ontdekt dat kipfilet not-done meer is. Kipfilet is hartstikke uit en je vindt het vrijwel nergens meer op de kaart. KIPPENDIJ moet het zijn. Want kippendij is malser en vetter. En gewoon een bieflapje kan ook echt niet meer. Dat moet op zijn minst een lapje zijn van het ANGUSrund. Dat is gewoon een vette koe. En varkensvlees eet je niet als schnitzel – ook vrijwel nergens meer te vinden- en ook niet als filetlapje, maar als PULLED PORK. Wat ik wél veel tegenkom zijn jonge dieren. Die ik niet eet. Kalfjes, biggetjes en lammetjes mogen wat mij betreft lekker in de wei dartelen; ik hoef ze niet op mijn bord. Dat geldt ook voor rauwe vis of vlees. Ik vind: we zijn niet voor niets geciviliseerd en hebben al eeuwenlang geleden het vuur uitgevonden. Dus waarom dan nu ineens weer rauw…? Maar goed, asperges dus. We gaan ze eten bij Restaria Revival in Loosbroek. Precies, Loosbroek. Of all places. Want ik heb gebeld en daar maken ze ze op authentieke wijze klaar. We kiezen het driegangenmenu; voor 22,50 aspergesoep, varkenshaasje, asperges en een dessert naar keuze. Da’s geen geld. En vervolgens krijgen we een maaltijd die we echt echt echt nevernooitniet hadden verwacht. Het begint al bij de soep. Die is me een partij lekker! Romig, goed op smaak en met veel flinke stukken asperges en reepjes ham erin. Erbij vers brood met kruidenboter. En dan. Het Hoofdgerecht. Een prachtig bord met salade (met zelfs verse ananas erbij) en een forse varkenshaas met de pepersaus los geserveerd. Nou…. ik heb werkelijk nog NOOIT zo’n mals haasje geproefd. Precies goed gegaard, niet te gaar en niet te rauw. En die asperges!! We krijgen flinke porties van een mooi formaat asperges, en ze zijn goddelijk. Heerlijk gaar (geen snot), met hardgekookt ei, flinke plakken goeie ham en een huisgemaakt roomsausje. We eten onze vingers erbij op. En zitten zo vol dat we al bijna geen pap meer kunnen zeggen. En dan moet het toetje nog komen. Ik ga voor de sorbet van softijs. Man kiest voor de huisgemaakte bastognemousse, mijn moeder gaat voor koffie met lekkernijen, en Dochter neemt aardbeien met kwark. Daarna kunnen we vrijwel niet meer lopen. Wij hebben al besloten: voordat het aspergeseizoen is afgelopen gaan we nog eens terug. En ook daarna zullen we vast nog eens binnenwippen. Eén ding: nou niet met zijn allen eropaf, want we willen graag nog een plekje straks. Ik hou dus mooi mijn mond over dit pareltje: van mij heb je dit niet.