Wij gaan al jarenlang met de camper op vakantie. Zo’n vijfentwintig jaar geleden begonnen we met een gehuurde camper van vrienden, stouwden er onze spullen en onze vier kinderen in en trokken de wijde wereld in. Een aantal jaar later kochten we onze eerste grote zespersoonse camper, waarmee we veel van Europa hebben gezien. Twee jaar geleden besloten we onze camper in te ruilen voor een kleiner exemplaar. Ook daarmee maakten Man, hond en ik fijne reizen. Maar toch beviel de grote camper ons beter. Meer leefruimte, meer comfort. En zo hebben we vorige week afscheid genomen van ons kleine exemplaar en weer een grote camper aangeschaft. En natuurlijk wilden we hem meteen uittesten in onze twee weken meivakantie. Zondag vertrokken we. Maar nu hebben wij iets geks met campers: we horen tijdens het rijden regelmatig geluiden die we niet thuis kunnen brengen. En waarvan we wel heel graag willen weten waar het vandaan komt. Persoonlijk ben ik nogal snel bang voor haperende remmen of dingen die doorbranden. Behalve geluiden vallen dus ook luchtjes ons behoorlijk op. “Ik ruik iets, ruik jij dat ook? Zo’n verbrande-rubberlucht?” Dan zitten we allebei zwaar te snuiven in de cabine, ik draai mijn raam open – “komt het van buiten?”- en soms stoppen we om aan de remmen te ruiken of eraan te voelen (nee, da’s niet slim, zéker niet met blote handen). Zo kan het gebeuren dat Man rondjes rijdt op een parkeerplaats, terwijl ik buiten sta te luisteren als hij steeds opnieuw voorbijkomt. Dan is het de bedoeling dat ik Het Geluid traceer. Daar zijn vaak heel veel rondjes voor nodig. Soms kan ik inderdaad zeggen waar het vandaan komt: rechtsvoor, of linksachter. Maar tja. Eén keer klonk een hard ratelend geluid terwijl we in de bergen een steile weg naar beneden afdaalden. De weg was zo smal dat stoppen langs de kant geen optie was, want dan blokkeerden we de hele weg. Ik zit in zo’n geval niet op mijn gemak. Zie het al helemaal gebeuren. Dat je met een vaart die weg afdendert en het dorp beneden binnenknalt. In dit geval hield het geluid weer net zo plotseling op als het begonnen was, en concludeerden we dat het een rondstuiterend steentje moest zijn geweest onder de motorkap of bij de wielen. Soms piepen de remmen. Dan focussen we ons op de geur. Want zodra het én piept én naar verbrand rubber stinkt stap ik het liefst uit en loop ik naar beneden. Nee, da’s niet zo sociaal, dat snap ik zelf ook. Maar mijn reflexen zijn op dit soort momenten vrij primitief. Met onze vorige camper maakten we tijdens onze eerste tocht al in Haps rechtsomkeert omdat de remmen hartstikke heet werden. Onze vakantie begon in de garage, waar de remmen compleet werden vervangen. Onze nieuwe camper is motorisch tiptop in orde, dus vol vertrouwen gaan we op weg. Niks aan het handje. Tot we ergens in Noord-Frankrijk een geluid horen zodra Man de koppeling intrapt. “Hoor jij dat ook?” vraagt hij, “zo’n schurend geluid?” Ik luister. En hoor het ook. “Het ratelt,” zeg ik. Dat vindt Man niet fijn om te horen. Ik ga meteen aan het googelen. “Het zijn de lagers,” ontdek ik. “Dat is de voorbode van een kapotte koppeling. De hele koppeling moet dan vervangen worden.” Ook dit bericht vindt Man niet per se leuk om te horen. Wat te doen? We bellen de verkoper/eigenaar/autodealer, die er verstand van heeft. Hij herkent Het Geluid echter niet. We besluiten het een nachtje af te wachten. Maar de volgende dag is het er gewoon nog steeds. En dus rijden we terug naar huis. In de loop van de middag zet Man mij en hond thuis af en rijdt naar de garage waar we de camper kochten. Na een paar uur belt hij; hij is op weg naar huis. Het Geluid schijnt er gewoon bij te horen. Iets met sneller doorschakelen en de poelie (nee, weet niet wat dat is). Voor de zekerheid gaat Man ook nog even langs onze eigen monteur. Die constateert hetzelfde. We hebben een camper met een puik motortje van 160 PK waar niks mis mee is. Eén ding weten we zeker: met onze oren is ook niks mis. We hebben alleen eventjes 600 kilometer gereden om dat te constateren. Tsja. En nu snel de weg weer op, jiehaaa, on the road again!